Porto 18 september

Een stralende zon bij het ontbijt.  We informeren nogmaals of de boten naar Scandola vandaag uitvaren, en jazeker, we kunnen mee om 14u.
Eerst verkennen we de Calanche de Piana.  Langs de smalle kustweg ontplooit zich een merkwaardig en chaotisch landschap van grillige rotsen en kliffen, dieprood tot roze gekleurd. Deze door erosie gevormde granieten beeldhouwwerken zijn van een wonderlijke schoonheid.  We rijden nog verder tot aan het afgelegen zandstrand van Arone, maar jammer genoeg geen tijd meer voor een plonske in zee, we moeten nog een boot halen.
Iets voor 2 stappen we aan boord voor de verkenning van het natuurreservaat Scandola. Dit schiereiland met zijn hoge rotswanden, kloven, zeegrotten is beschermd Unesco werelderfgoed, en kan enkel vanuit de zee bewonderd worden.  Jammer genoeg zijn de weersomstandigheden verslechterd en begint het lichtjes te regenen.  Op de terugweg stampt en rolt de kleine boot zich een weg op de golven die steeds groter worden. We voelen ons als op een rollercoaster in een pretpark, een onverwacht spektakel dat we er gratis bovenop krijgen.  Wanneer we de Golf van Porto invaren wordt de zee snel weer rustiger.  Oef, niet zeeziek geworden!
's Avonds kan ik genieten van een lamsbout op smaak gebracht met tijm en look, en Petra van een pasta met gamba's in restaurant La Tour Genoise.